تلمود

تورات شفاهي

תלמוד

 Talmud

 لامَد= يادداد.

 تلمود= آموزش 

تلمود و انگيزه نگارش آن

ما مسلمانان بسياري از احكام خود را از روايات مي گيريم . كتاب و سنت با هم . در يهوديت نيز همين گونه است . علاوه بر كتاب ، يك مجموعه اي شبيه سنت ما دارند با عنوان تلمود كه حجمي با حجم كتاب بحار الانوار دارد .

وقتي كه بخت نصر به دولت يهودا حمله كرد قدس را از بين برد و كتاب هاي عهد عتيق را هم آتش زد. برخي از يهوديان را به اسارت گرفتند و به بابل آوردند. اين اشخاص به درخانه علماي ديني شان مي آمدند و احكام را مي پرسيدند. سوالات ديني و شرعي خود كه در عهد قديم نبود را از سنهدرين مي پرسيدند.

سنهدرين چيزي مانند شوراي استفتاي مراجع تقليد است . شوراي استفتا مباني فقهي و اصولي مرجع را مي داند وبر آن مباني پاسخ سوالات را مي دهد. سنهدرين نيز شورايي مركب از علماي يهود بود كه در دوران اسارت شكل گرفته بود تا پاسخگوي سوالات مردم باشد. آنان احساس ميكردند پاسخ همه سوالات را نمي توان از عهد عتيق گرفت . لذا غير از آنچه در عهد عتيق است به سنت شفاهي نيز روي آوردند.

سنت شفاهي ، كلماتي بوده است كه حضرت موسي ع فرموده و سينه به سينه نقل مي شده است .

وقتي بخت نصر به قدس حمله كرد ، علما احساس كردند كه لازم است اين سنت شفاهي براي اين كه از دست نرود ،‌ مكتوب شود ......

سير نگارش و تدوين تلمود

اولين مجموعه اي كه تشكيل دادند سوفريم نام داشت.

سوفر يعني كاتب. نخستين سوفر کاهنی بود به نام عزرا كه پنج قرن قبل از ميلاد مي زيست. اولين كتابي كه شروع كردند بنويسند ، فرياد حسبنا كتاب الله بلند شد و صدوقيان مخالفت كردند. عزرا عقب نشيني كرد .

كم كم ديگران هم اقداماتي كردند تا قرن دوم ميلادي. در طول اين هفتصد سال علما آمدند و مخفيانه اين سنت شفاهي را مي نوشتند.

در قرن دوم ميلادي شخصي به نام يهودا هنّاسي نوشته ها را علني كرد. وي سنت شفاهي را كتبي كرد. از تراث و سنت هاي قبلي استفاده كرد و آن ها را مكتوب و منتشر كرد. متني را قرار داد و نام اين متن را ميشنا (משנה = ميثنا = تثنيه = تكرار) نام گذاشت كه در حقيقت تكرار همان عهد عتيق است . علما تا اين تاريخ مخالفت مي كردند اما با اين كار يهودا در اقدام انجام شده قرار گرفتند.

از اين جا به بعد مخالفين هم به موافقين پيوستند و حواشي هايي به اين ميشنا نوشته شد كه گمارا (גמרא= جمارا = تكميل كردن) نام گرفت. ابتدا ميشنا منتشر شد و بعد ميشنا و گمارا را با هم منتشر كردند به نام تلمود. تلمود از لامذ(تلميذ) گرفته به معناي آموزش . 

امروزه دو نوع تلمود داريم.

يك تلمود داريم با حاشيه علماي بابل و يك تلمود اورشليم با حاشيه علماي اورشليم . تفاوت اين در حوادثي است كه در اين دو منطقه اتفاق افتاده است .

 مثلا در تلمود بابلي به دليل شرايط جغرافيايي و كشاورزي، حاشيه هاي بخش كشاورزي را به نحو مبسوط تري دارد. در حال حاضر تلمود بابلي، در ايران ، تنها در كتاب خانه موسسه در راه حق موجود است كه اگر ترجمه شود حجمي برابر با بحار الانوار دارد.

اعتبار تلمود نزد مسيحيان

امروزه تلمود سايه سنگيني بر عهد عتيق دارد به طوري كه از عهد عتيق بيشتر خوانده مي شود و بيشتر مورد توجه قرار مي گيرد .

مسيحيت تلمود را قبول ندارد و در قرن سيزدهم هر جا تلمودي را پيدا مي كردند ، آتش مي زدند. در تاريخ مسيحيت يك دوره آتش زني تلمود وجود داشته است . علت اين كار هم به دليل سعايت يك يهودي مسيحي شده اي بود كه به پاپ گفته بود در تلمود به مسيح ع توهين شده است و پاپ دستور سوزاندن آن را داد.

تلمود هنوز حتي به زبان عربي هم ترجمه نشده است . كتابي در زمان شاه منتشر شد تحت عنوان گنجينه اي از تلمود كه گلچيني از اين كتاب است . متن اين كتاب بسيار سنگين و فني و پيچيده است كه به سادگي قابل فهم نيست.

يهوديان ايران نيازي به ترجمه تلمود ندارند . علماي آن ها خودشان اطلاعات لازم را به مردم خواهند داد.

در مسيحيت فقط داستان هاي كتاب مقدس در 53 ميليون نسخه فارسي چاپ و منتشر شده است اين در حالي است كه برخلاف مسيحيان، يهوديان انگيزه تبليغ ديني ندارند .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: